zondag 5 juli 2009
17:06 > Lady Linn
Wanneer we de bezwete jongeren de tent zien uitwandelen na De Jeugd van Tegenwoordig, hebben we medelijden met Lady Linn en haar Magnificent Seven. Ga daar maar eens aanstaan. Maar van zodra ze 'It's allright' inzet, is duidelijk dat dat niet hoeft.
Lien De Greef - die er beeldig uitziet in haar rode kleedje - zingt fantastisch en brengt de Marquee aan het dansen, met heel andere muziek dan daarnet. Ze moet wel nog wat lef kweken met haar bindteksten en een echte frontvrouw durven zijn.
Speciaal voor de gelegenheid heeft Lady Linn een strijkerskwartet meegebracht: Lady Linn and her magnificent eleven, dus.
Lady Linn brengt een technisch sterk optreden. En dan staat ze plots in de regen te zingen: buiten is een enorm onweer losgebarsten en het water sijpelt door het tentzeil.
Dit is een lekker gezapig concert, en dat is niet negatief bedoeld. Alle meisjes draaien mee op 'Shopping' en 'Here we go again' wordt zelfs voorzichtig meegezongen. 'Cool down' wordt - veel te snel - meegeklapt. Dat wordt een zomerhit. En 'I don't wanna dance' wordt door iedereen meegezongen en slim uitgerokken.
Daarna valt vooral de solo van saxofonist Marc De Maeseneer op. Afsluiter 'A love affair' zet de puntjes op de i.
Dit is aardige, mooie, stijlvolle maar toch ook wat voorspelbare swingjazz.
(Kho)
Lien De Greef - die er beeldig uitziet in haar rode kleedje - zingt fantastisch en brengt de Marquee aan het dansen, met heel andere muziek dan daarnet. Ze moet wel nog wat lef kweken met haar bindteksten en een echte frontvrouw durven zijn.
Speciaal voor de gelegenheid heeft Lady Linn een strijkerskwartet meegebracht: Lady Linn and her magnificent eleven, dus.
Lady Linn brengt een technisch sterk optreden. En dan staat ze plots in de regen te zingen: buiten is een enorm onweer losgebarsten en het water sijpelt door het tentzeil.
Dit is een lekker gezapig concert, en dat is niet negatief bedoeld. Alle meisjes draaien mee op 'Shopping' en 'Here we go again' wordt zelfs voorzichtig meegezongen. 'Cool down' wordt - veel te snel - meegeklapt. Dat wordt een zomerhit. En 'I don't wanna dance' wordt door iedereen meegezongen en slim uitgerokken.
Daarna valt vooral de solo van saxofonist Marc De Maeseneer op. Afsluiter 'A love affair' zet de puntjes op de i.
Dit is aardige, mooie, stijlvolle maar toch ook wat voorspelbare swingjazz.
(Kho)
Een reactie posten