Yep, de broers-Dewaele vernieuwen weer. Nadat ze de voorbije jaren het dj'en hebben geherdefinieerd, geven ze op Werchter het vj'en een bolwassing.

De Dewaeles dj'en immers met beelden: van elk liedje dat we horen, verschijnt op groot scherm de platenhoes (meestal van de single, soms van het album) in een geestige montage. De clevere animaties doen vaak denken aan het werk van Terry Gilliam voor Monty Python. De mondjes van de artiesten klapperen houterig op en neer en ook de ledematen schuiven en draaien onbeholpen op de maat van de muziek. Hilarisch.

Nu en dan wordt er stevig een loopje genomen met de hoezen, zoals bij de Soulwax-remix van MGMTs 'Kids', waar de lijfjes van de groepsleden bewegen als bij South Park-personages

Of bij 'Bonkers' van Dizzee Rascal waarvan de titel tijdens een kort percussie-intermezzo verandert in 'bongos'. Of bij een stotterend 'Just can't get enough' van Depeche Mode waar plots 'enough already' de hoes siert. Bij Michael Jackson, die een eerbetoon krijgt met een mini mash- up, staat er plots 'Rest In Peace' op de hoes van 'Billie Jean'.

Niet dat Stephen en David het zo hebben bedoeld, maar met deze gepimpte versie van 2 Many DJ's zet het duo het elitarisme in de muziek maar mooi een neus - iedereen mag zien wat de heren draaien. Er is geen ruimte voor snobisme, voor exclusiviteit of voor arrogantie. What you see, is what you get. Letterlijk. En wij vinden het een leuke sport om de muziek bij een plots opdoemende platenhoes te raden nog voor de song weerklinkt.

Wat de platenkeuze betreft: die is uitmuntend. Of kent u nog dj's die naadloos Mr.Oizo, Queen, The Clash en TC Matic aan elkaar mixen, met daar bovenop Sheila E en 'Roots' van Sepultura? En Daft Punk, Kraftwerk en David Bowie? Dacht van niet.

Als wij tijdens de laatste tien minuten van de set naar de uitgang lopen, zien we dat er tot helemaal achteraan op de weide wordt gefeest. Chapeau, messieurs, alweer. (svs)