Fijn om te zien dat Nick Cave ook als soloartiest de gitaar omgordt. Vorig jaar mocht hij in de marquee rocken met Grinderman en die woeste sound heeft zijn sporen nagelaten. 'Take no prisoners', lijkt het credo. De roestige sound die uit zijn gitaar komt, voorspelt puur exorcisme.

'Can I have your guitar?' staat er op het kartonnen bordje van een fan. 'No, you can't have my fucking guitar', antwoordt Cave droog. Maar hij gooit wel zijn plectrum in het publiek. 'Dig, Lazarus, dig' rammelt, knarst en kriept zoals dat alleen bij The Bad Seeds kan.

Voor 'Red right hand' gaat Cave vooraan op het monitorpodium staan, wijdbeens, om er te prediken als een manische Southern preacher. Het orgel in de song spat halverwege oorverdovend hard open terwijl de met een ZZ Top-baard gezegende violist Warren Ellis met maracas schudt. Een demonische versie die de katholieken op de weide de hoogste boom heeft ingejaagd.

Cave houdt het niet bij de cultklassiekers. 'Midnight man' is een verrassende keuze en wordt live bijna overvleugeld door een kamerbrede orgelpartij. Het kransje zwalpende midtemposongs dat volgt, steunt en kreunt onder het gebrekkige samenspel van de Seeds - hebben die jongens gezopen of zo?

Dan gaat het weer bergop: De murderballad 'Henry Lee' wordt aan PJ Harvey opgedragen, 'in welke donkere hoek van haar leven zij zich ook mag bevinden.'

Even later zien we de Australische bullebak in Cave de bovenhand krijgen, wanneer hij met zoveel vuur een karateschop verkoopt dat zijn microfoonstatief bijna in de frontstage belandt. Een huiveringwekkend 'The mercy seat' volgt, met die dramatische piano en Cave die met een grimas zijn vuist op zijn knie ramt, nijdig hinkt en stampt, alsof hij net zijn teen heeft gestoten.

'The weeping song' krijgt een aardig stuk van de weide mee. 'Papa won't leave you, Henry!' klinkt het minuten later en de voorste rijen springen op en neer alsof Fred Durst het hen heeft bevolen. Er is meer: een behoorlijk 'pissed off' 'Stagger Lee', bijvoorbeeld, dat in het slot met klingelende piano en chaotisch tromgeroffel van een trap lijkt te donderen. Waanzinnig. (svs)