Wij krijgen hoofdpijn bij het zien van de 'backdrop' van The Mars Volta. Dali is een mietje vergeleken bij de kunstenaar die het hoofdpijnverwekkende zootje vol kraaienvleugels en oogbollen op het canvas heeft gepleurd.

De muziek is, voor wie de geflipte progrock van The Mars Volta niet kent, navenant. Geen wonder dat het donkere wolkendek boven de weide openscheurt en de eerste regendruppels over de wei vallen. Het zal de groep worst wezen. De heren plukken de heftigste, meest chaotische rocknummers uit hun vijf platen. De weergoden hebben duidelijk migraine en kieperen plots bakken water boven Werchter uit. Het sowieso apathische publiek laat zich stilzwijgend onderregenen.

De desinteresse van het publiek steekt blijkbaar bij de band.. "Hebben jullie naar ons gekeken terwijl wij een feestje aan het bouwen waren?" roept de zanger Omar Rodriguez geirriteerd, en vervolgens klinkt het sarcastisch: "Maak je geen zorgen, jullie favoriete groepjes komen er zo aan. Don't get your panties in a butt." Nounou, zo gaat hij ook geen vrienden maken. (svs)