Werchter live volgen met je gsm?
zondag 5 juli 2009
15:28 > Seasick Steve
"Izzallgood" vertrouwt Seasick Steve ons toe. Zijn rudimentaire, gammele blues wordt op opvallend veel gejuich onthaald. Hij neemt zijn rechthoekige woodblockgitaar op schoot en neemt een slok whisky uit het flacon dat op de klankkast zit gemonteerd. "It's just a gimmick", zegt hij met een grijns. Met zijn lange grijze baardje, baseballpetje en stoffige overall ziet hij eruit als een pompbediende uit Alabama.
Zijn drummer wordt voorgesteld met: "Y'all remember the Muppet Show? Remember Animal? That's him right there". Even later vertelt hij dat hij zijn driesnarige gitaar ("a piece of shit") kocht van ene Sherman uit Mississippi, voor 75 dollar terwijl de gitaar amper 25 dollar waard is. Hij laat het publiek boos "we know about you Sherman!" roepen.
Als een echte rockgitarist springt Seasick Steve vervolgens op het voorste monitorpodium om er een solo te spelen, op 1 snaar, met een brede glimlach. Een paar seconden later zit hij weer op zijn krukje met een fles bourbon aan de lippen, en volgt er een rauw mopje slidegitaar.
Het volgende curieuze instrument maakt zijn opwachting: de Diddley-bo ontleent zijn naam aan het bluesicoon en is niet veel meer dan een stuk hout met 1 snaar. "Niet aplaudisseren voor je dit piece of shit hebt gehoord", bezweert hij ons. Maar het klinkt lekker aftands zoals dit soort blues hoort te klinken.
"Ik heb een meisje nodig voor wie ik een liedje wil zingen", zegt hij. "Niet allemaal tegelijk" Ene Lisa wordt uit het publiek geplukt en naast Steve op een stoeltje gezet. "Je hebt geen tijd om foto's te nemen, kijk maar gewoon verliefd naar mij", zegt hij tegen het kind, "en beeld je in dat we op de overloop van de veranda zitten tijdens een stralende zomerdag". "My name is Steve and I'm your walking man", zingt hij over een loom bluesy countrydeuntje. Mooi.
Wie op dat moment niet mee is, heeft vast een hart van steen. Steve speelt een liedje over in de gevangenis zitten ("being locked up in the joint") en iedereen klapt goedgemutst mee. Tot slot krijgen we een "3-string trance boogie" op ons bord, een grimmige song over wraak, moord en berouw - "sing The Doghouse Song, aah-ooo!" zingt heel de wei mee, tot Steve in de coulissen is verdwenen. Hallelujah, inderdaad. (svs)
Zijn drummer wordt voorgesteld met: "Y'all remember the Muppet Show? Remember Animal? That's him right there". Even later vertelt hij dat hij zijn driesnarige gitaar ("a piece of shit") kocht van ene Sherman uit Mississippi, voor 75 dollar terwijl de gitaar amper 25 dollar waard is. Hij laat het publiek boos "we know about you Sherman!" roepen.
Als een echte rockgitarist springt Seasick Steve vervolgens op het voorste monitorpodium om er een solo te spelen, op 1 snaar, met een brede glimlach. Een paar seconden later zit hij weer op zijn krukje met een fles bourbon aan de lippen, en volgt er een rauw mopje slidegitaar.
Het volgende curieuze instrument maakt zijn opwachting: de Diddley-bo ontleent zijn naam aan het bluesicoon en is niet veel meer dan een stuk hout met 1 snaar. "Niet aplaudisseren voor je dit piece of shit hebt gehoord", bezweert hij ons. Maar het klinkt lekker aftands zoals dit soort blues hoort te klinken.
"Ik heb een meisje nodig voor wie ik een liedje wil zingen", zegt hij. "Niet allemaal tegelijk" Ene Lisa wordt uit het publiek geplukt en naast Steve op een stoeltje gezet. "Je hebt geen tijd om foto's te nemen, kijk maar gewoon verliefd naar mij", zegt hij tegen het kind, "en beeld je in dat we op de overloop van de veranda zitten tijdens een stralende zomerdag". "My name is Steve and I'm your walking man", zingt hij over een loom bluesy countrydeuntje. Mooi.
Wie op dat moment niet mee is, heeft vast een hart van steen. Steve speelt een liedje over in de gevangenis zitten ("being locked up in the joint") en iedereen klapt goedgemutst mee. Tot slot krijgen we een "3-string trance boogie" op ons bord, een grimmige song over wraak, moord en berouw - "sing The Doghouse Song, aah-ooo!" zingt heel de wei mee, tot Steve in de coulissen is verdwenen. Hallelujah, inderdaad. (svs)
Reacties
:
<< Homepage
Limp bizkit breken jullie af Terwijl de hele wei uit zijn dak ging en dit Is niet eens een nabespreking maar gewooN letter voor letter wat er tijdens het optreden gebeurd is. Zouden jullie zo'n rommel niet beter in de dag allemaal publiceren?
Nic d vanuit zijn tent op werchter.
Nic d vanuit zijn tent op werchter.
haha nic, jij moet zowat de domste jongen op het festivalterrein zijn. En op rock werchter is dat een hele prestatie.
Als je mening uiten tegenwoordig gelijk staat aan dom zijn, versta ik waarom ons belgenland in zijn huidige kut situatie verkeerd.
Wat de blog betreft versta ik niet waarom er bij een groep als limp bizkit, dat eigenlijk niet volledig thuis hoorde op dit festival maar er toch in geslaagd is iedereen mee te hebben ( ok, jij niet, maar de mensen die de moeite gedaan hebben om het geheel staande te bekijken dan blijkbaar wel), volledig afgekraakt wordt. En een seasick steve, waar desondanks het weinige volk ook de pannen van het dak is gespeeld, krijgt al evenmin enige lovende woorden.
Maar, oh maar, nick cave die volledige naast zijn schoenen liep en de helft van de wei plots oordopjes doet bovenhalen dat is dan wel weer fenomenaal.
De typische en voorspelbare houding van deze nabesprekingen tegenover bepaalde groepen irriteert mij gewoon mateloos. Net zoals mensen die de mening van andere botweg dom noemen zonder er enige argumentatie bij te zetten.
En bij deze heeft de iphone ook zijn laatste zucht uitgeblazen
Wat de blog betreft versta ik niet waarom er bij een groep als limp bizkit, dat eigenlijk niet volledig thuis hoorde op dit festival maar er toch in geslaagd is iedereen mee te hebben ( ok, jij niet, maar de mensen die de moeite gedaan hebben om het geheel staande te bekijken dan blijkbaar wel), volledig afgekraakt wordt. En een seasick steve, waar desondanks het weinige volk ook de pannen van het dak is gespeeld, krijgt al evenmin enige lovende woorden.
Maar, oh maar, nick cave die volledige naast zijn schoenen liep en de helft van de wei plots oordopjes doet bovenhalen dat is dan wel weer fenomenaal.
De typische en voorspelbare houding van deze nabesprekingen tegenover bepaalde groepen irriteert mij gewoon mateloos. Net zoals mensen die de mening van andere botweg dom noemen zonder er enige argumentatie bij te zetten.
En bij deze heeft de iphone ook zijn laatste zucht uitgeblazen
<< Homepage
Een reactie posten