Voor The Hickey Underworld is het een enorme beloning dat ze in hun doorbraakjaar meteen al op Rock Werchter mogen spelen en later deze zomer op Pukkelpop. Aardig wat volk komt naar de winnaar van Humo's Rock Rally 2006 kijken in de Marquee, ondanks het vroege uur: alvast een opsteker.

Het lijkt alsof de jongens van The Hickey een tikje nerveus zijn, of het moet een spat nonchalance zijn: de bindteksten sterven al eens in het applaus. Ze zijn wat overhaast. The Hickey moet ook opletten dat de drums niet te fel overheersen. Bij wijlen worden de vocals van Younes Faltakh bedolven onder een lawine van drums en gitaren waardoor songs op losse schroeven komen te staan.

Gelukkig zit het ritme ontzettend strak en zitten de nummers erg goed in elkaar. The Hickey heeft alles wat de opener op het hoofdpodium niet had: passie, potentieel, visie en een eigen identiteit. En geweldige gitaren.

Met 'Future Words' kunnen ze ook een heerlijke single de tent in knallen. Al zijn wij vooral weg van 'Zero Hour'. Met The Hickey Underworld wakker worden is een bijzondere ervaring. Stevig spul. (Kho)