Aargh! Wat een rotgeluid vooraan aan het podium. Wat voor soepje moet zoiets achteraan in de weide geven? Is de mixer in slaap gevallen? De noisebrij die voor heavy metal moet doorgaan is bijna niet te harden.

Doodjammer, want Mastodon heeft met 'Crack the Skye' één van de beste rockplaten van het jaar gemaakt. Maar op het Werchterpodium blijft er van zijn aan Soundgarden en Alice In Chains schatplichtige songs niet veel over. 'Oblivion' steekt de kop op als vervaarlijke grunge-metal maar verzuipt dan in de teringherrie die de slechte klankbalans met zich meebrengt.

Cultclassics als 'The wolf is loose' breken evenmin door de hardnekkige noise-brij. Verdorie toch! Dit zijn uitstekende muzikanten die het heavy metal-genre van broodnodige zuurstof voorzien maar dat is er vandaag niet aan te merken. De dynamiek van de songs en hun nuances gaan helemaal verloren.

Met 'Crystal skull' komt er beterschap, hoewel het van angstaanjagende 'grunts' bulkende nummer nog niet optimaal klinkt. Maar Mastodon haalt niet het niveau van toen we de groep zagen spelen op de skatestage van Pukkelpop, een drietal zomers geleden. Festivals moeten dit soort gespecialiseerde, meergelaagde muziek programmeren in een donkere tent of marquee. Pas dan zullen we echte power van Mastodon kunnen voelen. (svs)